Wat een boekpresentatie over een prachtig pand in mijn woonplaats Brummen al niet teweeg kan brengen.
Op die dag kwam Marinus van Tent Beking naar me toe met de vraag wat mijn connectie is met de familie van den Berghe. Hij is als secretaris van Sportclub Brummen bezig met de geschiedenis van de club en daar kwam deze naam naar boven, hij staat in de lijst van tijdens de oorlog omgekomen leden. “Via mijn schoonmoeder,” kon ik hem antwoorden. Zij was ten tijde van WOII getrouwd met Frans Vandenberghe. Jullie zien het al, de achternaam komt niet overeen. En daar gaat dit blog nu over!
What’s in a name?
Dat dacht mijn zwager Frans ook, wat maakt het nou uit hoe onze naam is geschreven, ze weten wel wie ik ben. Toch?
De vader van Frans en mijn schoonzusje Lenie, kwam om tijdens de oorlog in een Arbeitserziehungslager. Hij is als oorlogsslachtoffer herbegraven op het Ereveld te Loenen. Op de grafsteen staat sinds die dag de naam J.F. VAN DEN BERGHE (J.F. van den Berghe) deze naam is via de gemeente destijds zo aangeleverd. En er werd aangenomen dat dit dus klopt. Ware het niet, dat de vader van Frans, een Belgische vluchteling was in WOI en hij heette Frans Vandenberghe. Hoe de naam verbasterd is geraakt tot van den Berghe, is nog onbekend. Mijn zwager Frans vertelde dat het op allerlei mogelijke manieren is geschreven. Hij en zijn zus Lenie zijn beide in Brummen ingescheven als Van Den Berghe. “Misschien vond de ambtenaar dat wel mooi ..” Beiden noemen zich al jaren Van Den Berghe, zoals zij in het register van de gemeente staan.
Lenie was ongeveer anderhalf jaar oud toen haar vader overleed, zij herkent hem in ieder geval nog van foto’s. Frans was slechts een paar maanden oud en heeft hem dus niet echt gekend.
Aangezwengeld door de vraag van Marinus, die zijn vader graag recht aan wil doen en de juiste naam in de boeken wil laten zetten, nam hij contact op met de Oorlogsgravenstichting. Zo kwam het balletje aan het rollen. Frans doet al jaren onderzoek naar zijn familie en heeft een behoorlijke stamboom kunnen achterhalen. Het voerde hem terug naar de tijd van de Hugenoten.
Hij kon dan ook aantonen dat de naam eigenlijk aan één stuk wordt geschreven, J.F. Vandenberghe.
Bijzonder moment
Om een lang verhaal kort te maken, afgelopen woensdag 28 september stonden Frans en zijn dochter Laura, zijn zus Lenie, Johan Teeuwisse (coördinator Archief en Necrologie), Marinus van Tent Beking en ikzelf op het Ereveld te Loenen. De grafsteen met de juiste naam lag klaar op een tafeltje.
Toch best een bijzonder moment waar ik, als schoonzusje van zijn kinderen, bij aanwezig mocht zijn. Voor mij als afscheidsfotografe een mooie gelegenheid mijn beroep uit te oefenen en alles voor hen vast te leggen.
Frans en zijn dochter Laura legden de steen op zijn plek, Frans zette het kleine paaltje met het grafnummer weer in de grond ervoor. Een zeer kleurrijk bloemstuk plaatste hij aan de rechterkant ernaast. Marinus zette namens Sportclub Brummen een mooie zonnebloem met geelblauwe linten aan de linkerkant. Tenslotte legde Johan Teeuwisse namens de Oorlogsgravenstichting een krans voor de steen neer.
En zo is dit in ieder geval al rechtgezet. Nu resten nog andere gedenkstenen waar de eerste man van mijn schoonmoeder op genoemd staat. Deze zijn aangebracht bij Sportclub Brummen en de Oude Kerk (Gereformeerde kerk) in Brummen.
Op de dag dat ik dit schrijf, 2 oktober, is het zijn sterfdag. Het is tevens de verjaardag van mijn man Bert die in 1963 werd geboren uit een later huwelijk.
Dit maakt voor ons het cirkeltje rond.
Wil je meer lezen over Frans Vandenberghe? Volg dan de link hieronder naar de website van de oorlogsgravenstichting.
https://oorlogsgravenstichting.nl/personen/10624/johannes-frans-vandenberghe
