Supertrots!!!!
Afgelopen zondag 13 december heb ik als één van de 6 kersverse afgestudeerde Bekwaam Afscheidsfotografen mijn diploma in ontvangst mogen nemen. Het was een vreemd jaar voor iedereen, maar ook voor mij en mijn medecursisten. Toen wij afgelopen januari zijn gestart aan de opleiding “Bekwaam Afscheidsfotograaf” bij Boukje Canaan (www.Afscheidsfotograaf.nl/opleiding-tot-afscheidsfotograaf) konden we niet vermoeden wat het jaar ons zou gaan brengen. Door de beperkingen die ons door de regering werden opgelegd, konden we niet altijd bij elkaar komen. Via Zoom volgden we online onze lessen, niet op de beoogde volgorde, want voor sommige onderdelen moesten we toch echt bij elkaar komen. Ondanks dat, werden we een goed samenwerkend team dat ook buiten de lessen veel contact met elkaar had. Waar nodig hebben wij elkaar ondersteund en vooral geïnspireerd tijdens de opleiding.
Op de examendag op 1 december j.l. hielden we allemaal een eindpresentatie over ons werk en hoe wij ons gaan neerzetten als afscheidsfotograaf. Ook nu konden we niet allemaal bij elkaar zijn, de examencommissie zat de hele dag voor ons klaar in de nieuwe workshopruimte van onze docente in Eindhoven. Maar via foto’s en video hield Boukje ons allemaal op de hoogte wat er gebeurde. Ik vond het bijzonder mooi om te zien, dat ieder dit op zijn eigen vlak in de afscheidsfotografie gaat doorvoeren en zoals ik weet, dat een aantal dit al doet. Ik heb gemerkt dat ik tijdens de opleiding een enorme groei heb doorgemaakt, veel heb geleerd van mijn docente en ook door het zien van de reportages van mijn medecursisten. Zo sprak Boukje over verborgen talenten die door een aantal van ons zijn ontdekt. Ikzelf heb door mijn werk voor Stichting Still al een behoorlijk taboe doorbroken rondom de dood. In de reportages die ik voor hen heb gemaakt, onlangs zelfs al mijn 50ste mogen doen, is er een behoorlijke vooruitgang te zien. En dat wil ik natuurlijk alleen maar doorzetten en ook verder inzetten in de afscheidsfotografie.
Ik ben enorm trots te mogen zeggen dat ik de opleiding Cum Laude heb afgerond. www.afscheidsfotograaf.nl/Cum-laude
Dit had ik niet durven bedenken toen ik in 2018 het afscheid mocht fotograferen van een dierbare vriend. Na afloop wist ik zeker dat ze dit vaker wilde doen. De kans om de opleiding te gaan volgen heb ik dan ook met beide handen aangegrepen.
Door het verlies van mijn eigen ouders en familieleden, weet ik maar al te goed wat rouw met je kan doen als het je overkomt. Zelf was ik boos op de vogeltjes die maar bleven fluiten op de ochtenden na hun overlijden. Dat mensen konden lachen op straat, terwijl ik zo’n verdriet had. Van hun afscheid heb ik niet alles meer zo duidelijk op mijn netvlies. Juist dat had ondervangen kunnen worden door foto’s.
En als je je bedenkt dat er in deze coronatijd weinig mensen bij een afscheid mogen zijn, is het juist nu onontbeerlijk om een afscheidsfotograaf in te schakelen. Als afscheidsfotografe ben ik een verlengstuk van het geheugen van de nabestaanden. De dagen rondom een afscheid beleven zij vaak in een roes en zo gaat er veel langs hen heen. Door foto’s te hebben van deze momenten, in bijvoorbeeld een album, is dat voor hen een naslagwerk dat zij kunnen bekijken wanneer zij dat maar willen. En op deze manier kan ik bijdragen aan de rouwverwerking. Als afscheidsfotograaf werk ik stil, op de achtergrond en laat de foto’s spreken als er geen woorden te vinden zijn.
Zoals gezegd ben ik enorm trots op mijn diploma, dat ik intussen heb laten inlijsten en aan de muur heb hangen.
Wilt u meer weten over mijn werk als afscheidsfotograaf? Neem dan vooral contact met me op via 0657250204 of marion@marionfotografie.nl
